เป็นความบังเอิญอีกแบบหนึ่ง

เป็นอีกวันหนึ่งที่ทำอะไร โดยไม่ได้กะเกณฑ์วางแผนล่วงหน้าแต่อย่างใด...

ได้อ่านบทความดีๆ ในความรุ้สึกไม่มีอะไรในหัวเหมือนปรกติ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องงาน เรื่องนัดหมาย เป็นอีกหนึ่งวันนที่ว่างจริงๆ ปราศจากสิ่งใดๆ ในหัว เรียกได้ว่า สมองกลวงดีมาก
มีความรุ้สึกว่า อยากได้อะไร ที่ไม่เหมือนเดิม มาบรรจุใส่เข้าไปใหม่ เพื่อคำว่า คิดใหม่ ทำใหม่ ไม่ยึดติดกับเรื่องเดิม เหมือนในความหมายของใหม่ (ไม่ได้ว่าใครน่ะ)
วันนี้ก็เลย ได้อ่านบทความจากเน็ต พลอยทำให้ได้บล๊อคนี้ขึ้นมาแบบไม่ได้ตั้งใจ
ก็เลยหายสงสัยไปเสียเลยว่า ทำไมบ้านเราก็ยังไม่บ้างานสะทีเดียว จนไม่มีเวลาทำอย่างอื่น อาจจะเป็นเพราะเราคนเดียวก็ได้ ที่จัดเวลาไม่ค่อยจะได้เรื่องเท่าไหร่
ไม่งั้นทำไม บล๊อคเมืองไทย มีคนใช้เยอะเพิ่มมากขึ้นในแต่ละปี
แสดงให้เห็นว่า หากเรารู้จักปล่อยวางเรื่องหนึ่ง หันไปทำอีกเรื่องหนึ่ง อะไรต่ออะไร มันก็คงเดินไปพร้อมกันได้เหมือนกัน

ทดสอบเขียนไปงั้นๆ ทั้งทีไม่รุ้จะขีดๆ เขียนเพื่อพิมพ์ไรเหมือนกัน พอแค่นี้แหละ ห้วนๆ ดี